Persicaria (vroeger ook wel Polygonum genoemd): duizendknoop of adderwortel

Persicaria is een plantengeslacht bestaande uit vele tientallen soorten en variaties van 5 cm tot bijna 2 meter, waaronder diverse woekerende exemplaren. Deze laatste heb ik lang geleden uit de tuin verwijderd: hier groeien nu alleen Persicaria’s die zich aan onze regels houden, zoals: 

Persicaria polymorphum: een stevige plant van 2 meter hoog. Hij bloeit van juli tot september met grote crème-witte pluimen. Als de planten ‘s winters zijn afgestorven, zijn de gedroogde stengels prachtig om in bloemstukken te verwerken.

Persicaria amplexicaulus: deze duizendknoop groeit mooi compact. Er zijn variaties van 40 cm tot 160 cm en sommigen bloeien vanaf eind juni tot november. Een van de mooiste vind ik de langbloeiende, 60 cm hoge ‘Pink Elephant’ met hangende bloemaren, die op olifantenslurfjes lijken.

Persicaria microcephala ‘Red Dragon’ heeft prachtige donkere bladeren in verschillende paars- met groen- en grijstinten aan stelen van bijna een meter met witte bloemetjes. Het lijkt net of er een blad ‘in’ een blad zit. Hij woekert totaal niet, maar gaat wel breed uithangen.

Persicaria Virginiana zijn mijn favorieten vanwege de prachtige getekende bladeren.

‘Painters Palette’ ziet er inderdaad uit als een bont schilders palet en ‘Lance Corporal’ heeft een bijzondere roodbruine ’V’ op zijn bladeren.

P. Virginiana soorten houden van lichte schaduw en ze voorzien een donkere border van een extra stukje levendigheid. Om de bloemen hoef je ze niet aan te schaffen: de ragdunne bloemaren zijn niet echt de moeite waard, maar onderschat hun fijne zaden niet: ze hebben een enorme kiemkracht.

Persicaria Runcinata heeft een opvallende rood-grijs-groene driehoek in het blad en krijgt kleine onopvallende roze ronde bloemhoofdjes, niets bijzonders. Maar dat is niet erg: wie wil er nog bloemen boven dit prachtig blad?

Persicaria Capitata wordt slechts 5 cm. Ondanks zijn ‘woeker’-neigingen mag deze (voor mij ) onweerstaanbare bladplant met overduidelijke ‘V’, in combinatie met die rode stelen, blijven staan………..

Wies Voesten