Planten hebben Co altijd geboeid. Hij herinnert zich nog een foto waar hij als tiener van een jaar of 15 op staat, trots met een bloemstuk dat hij zelf gemaakt had. Toen werd steekschuim nog niet algemeen gebruikt… of was het er nog niet eens… dus op een zwaar metalen onderzetter met stekeltjes (jullie herkennen ‘m ongetwijfeld ook) had hij zijn werk gemaakt. Met de nodige ‘evenwichtskunsten’, dat wel, want zo’n prikker was wel zwaar, maar al snel werd het met wat langere bloemen niet meer handelbaar.

Na zijn opleiding bij de gerenommeerde tuinbouwschool Frederiksoord, waar hij de richting bloementeelt afrondt, gaat hij eerst aan de slag bij de gemeente. Maar al snel vindt hij een baan bij de Plantenziektenkundige Dienst. Zijn opgedane plantenkennis kan hij hier goed gebruiken. Het werk is mooi, in onder andere openbaar groen, buitenwerk waar Co van houdt. Co komt zo door het hele land en ontmoet veel mensen. Interessant werk.

Op een gegeven moment kreeg hij van Elly, zijn vrouw, een opleiding voor het vakdiploma van bloembinder cadeau. Zijn eerder opgedane brede plantenkennis (o.a. de Latijnse namen) kwam hem goed van pas en hij kon de twee jarige middag- en avondopleiding, te Zwolle, in één jaar afronden. Hij behaalde zijn diploma in 1993. Hij genoot van alle kennis die hij daar kon vergaren. Over materialen, nog meer plantenkennis, kunstgeschiedenis en theorie en praktijk over bloembinden.

De bloemschiklessen in de NOP werden in die tijd verzorgd door Henk Mulder en Akke de Jonge, maar de eerste verhuisde en de tweede stopte met het lesgeven. Dat was het moment dat Co begon met zijn bloemschikcursussen. Vanuit de positieve benadering van de werkstukken van zijn cursisten bracht hij ze veel kennis en kunde van het bloemschikken bij. “De compositie is prachtig, maar misschien kan het kleur gebruik wat beter.” Hij werkte graag met technieken en met kleur en zette hiervoor thema’s in, zoals muziek, feest of emoties, die de cursisten uitdaagde hierover na te denken en hun creativiteit hierop los te laten. Ieder bracht ook eigen materialen mee, zodat geen stuk gelijk werd. En had de een veel Hedera in de tuin, dan werd dat gedeeld en de andere keer had iemand anders weer iets bij zich. Hierdoor bleef de kostprijs ook laag en dat maakte het schikken des te leuker.

Tussen neus en lippen door vertelt Co ook dat hij drie keer heeft meegedaan met het Nederlands Kampioenschap bloemschikken. Gelijk al bij zijn eerste deelname aan deze prestigieuze wedstrijd in de B-klasse (beginners) wint hij de eerste prijs. In 2015 is dit kampioenschap in de Orchideeënhoeve (2 jaar achter elkaar) in Luttelgeest en doet Co weer mee. Deze keer is hij geen beginner meer dus schrijft hij zich in voor de semi professionele klasse en nogmaals weet hij de bokaal (een keramiek kunststuk in de vorm van vaas die een puzzel voorstelt) binnen te slepen. Het mag duidelijk zijn dat we met een begaafd bloemschikker te maken hebben!

Zijn docenten-genen heeft hij volop doorgegeven aan zijn beide zoons, zij zijn ook docent geworden. Inmiddels is Co de trotse opa van vier kleinkinderen, 3 meisjes en 1 jongen. Hier genieten hij en Elly bijzonder van. Samen met Elly gaat hij nog regelmatig naar hen toe. En ook de rondjes op de fiets (met ondersteuning) zijn ’s zomers een fijne bezigheid.

Wat Co nog wel een tijdje blijft doen is het bloemschikken voor het Toon Hermanshuis in Emmeloord. Niet zelf, maar hij bedenkt onderwerpen en Hannie en Ietje begeleiden de mensen dan bij het maken van een mooi stuk. Bloemen brengen kleur en geven een gevoel van rust en vreugde, het brengt wat afleiding is soms moeilijke tijden. Met bloemen kun je je gevoelens uitbeelden, gevoelens als vreugde en verdriet. In het algemeen zijn bloemen blij-makers. Co blijft genieten van de kleine dingen in het leven en de dingen die nog wel kunnen, ook al is dat soms niet makkelijk.

Co, bedankt!!