Tuin cyclamen zijn er in vele soorten, maar de 2 meest geschikte voor onze tuinen zijn toch wel de herfstbloeiende Cyclamen hederifolium en de winterbloeiende Cyclamen coum.

Cyclamen hederifolium laten hun roze/witte bloemen zien vanaf augustus tot aan de eerste vorst. Kort na de bloei ontwikkelen zich de bladeren: hartvormig gelobd, soms gekarteld en ze zitten meestal tot eind mei aan de plant. De naam zegt het al: dit blad heeft veel weg van dat van de Hedera.

Cyclamen coum krijgen hun kleine ronde, egaal groen-, zilverkleurige of gemarmerde blaadjes in september/oktober. Zelfs de onderkant van dit blad is mooi: roodachtig/paars. 

Cyclamen coum bloeien van januari tot april met witte, roze of paars-rode bloemen. Vooral de zilverkleurige variëteiten zijn ’s winters prachtig te combineren met b.v. helleborussen, sneeuwklokjes en het ‘zwarte gras’: Ophiopogon planiscapus ‘Nigrescens’.

Cyclamen zijn bolvormige afgeplatte knollen en doen het prima in onze kalkgrond. Ze prefereren een niet al te natte plek in goed doorlatende humusgrond: in de schaduw en uit wind. Eigenlijk moet je ze ietwat schuin planten: in de bovenkant van deze knollen zit nl. een soort kuitje. In natte periodes kan er te lang water in blijven staan en kunnen de knollen wegrotten. Cyclamen worden meestal om hun opvallende bladeren aangeschaft: deze hebben vaak een bijzondere kerstboom-achtige tekening.

Elk jaar gooi ik een laagje compost over de knollen: op de een of andere manier werken ze zich steeds omhoog. De knollen zijn goed winterhard: sommige soorten schijnen wel tot – 30 graden te verdragen en kunnen wel 100 jaar worden!! Voor Cyclamen geldt: hoe langer ze op dezelfde plek staan, hoe uitbundiger de bloei: ze zaaien zich dan zelfs uit.

Wies Voesten